هشتصد تا متن نوشتم که چه‌جوری به این وبلاگه رسیدم و حال خودم قبل‌اش چه‌طور بوده و بعدش چی شده و این‌ها. تمام‌اش پر بود از این من ِ لعنتی.
آقاجان اگر دوست دارید بهترین هایکوهای اریژینال روی وب رو بخونید به این وبلاگ سر بزنید. یک کلام: معرکه‌اس. با اجازه‌ی خانم آموزگار چهار قطعه از شعرهاشون رو این‌جا می‌گذارم.

جستجو بی‌ فایده است
فکر می‌ کنم
سر حرفی که باید به تو می گفتم اش
بلایی آمده
+
می خواهی گریه کنی
بی چرایی
غم انگیز ترین ماجرای شعر اینجاست
+
کلمه های سرگردان من!
همه با هم حرف نزنید،
یکی یکی
+
توی جیبم
پر از صدا ها ی رنگارنگیست
مشتت را بیار...!