یک عاشقانه نه چندان آرام

 

اگر فیلم عاشقانه دوست دارید، اگر سرتون درد می کنه واسه موضوعات عجیب غریب، اگه حالتون از فیلمهای کیلویی به هم خورده ، اگه می خواین یه چیز تازه ببینین، اینو از دست ندین!

پرتره

این صفحه رو دوست دارم. نه به خاطر خود سایت- به خاطر این عکس ها. نمیدونم دقیقا چی تو این عکسها هست اما هرکدومشون در عین سادگی به روشنی شخصیت صاحبشو نشون میده. نه؟

یاد

دارم اسباب کشی میکنم، بعد از چهار سال. دور وبرم پر خرت و پرته .این ور تصفیه آب و جزوه ها و فرش لوله شده و از این چیزفلزی های مخصوص خشک کردن لباس و این ور هم سیم و کابل و جلد کیسه خواب . ناراحتم، بیخودی. یکی دوباری که اسباب کشی کردم ناراحت بودم، خونه در حال ترک رو دوست داشتم، یا عادت کرده بودن بهش. اما این بار نه، اینجا و این شهرو دوست ندارم. ولی دلم برای تمام اتفاق های افتاده و نیفتاده اینجا تنگ میشه. واسه خودم وقتی که دانشجوی ترم یکی بودم و تا اون موقع جلوتر از دماغمو ندیده بودم و بعد هم خیل هم خونه ای هام و خاطره ی کم رنگی از هر کدومشون.  ترم بعد که درسم تموم بشه همین ها هم یادم رفته.

کسی می دونه وبلاگها کی کپک می زنن؟