این بحث سقط جنین، بحث جالبی شده. فقط یک نکته برای من خیلی عجیبه، که چطور کسانی (به خصوص خانمها) معتقدند که نباید جنینی رو که آیندهی شومی (از دید گوینده البته) در انتظارشه به دنیا آورد. یعنی حق حیات رو از یک نفر سلب میکنن چون فکر میکنن اگر اینجوری به دنیا بیاد و در پرورشگاه و به هزار مکافات بزرگ بشه، در آینده فقط بدبختی میبینه. اینجا این سوال برام پیش میاد که فرق شمای تصمیم گیرنده برای زندگی یک انسان و اون پدر یا شوهر متعصبی که بهجای دختر/زنش تصمیم میگیره، چیه؟